Βουβωνοκήλη

Ως βουβωνοκήλη ορίζεται η πρόπτωση ενδοκοιλιακού σπλάχνου (έντερο ή άλλο), μέσω ενός ευένδοτου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος στη βουβωνική χώρα, δηλαδή το περιεχόμενο της κοιλιάς βρίσκει ένα ευαίσθητο σημείο στο κοιλιακό τοίχωμα και μέσω αυτού προπίπτει προς τα έξω. Ανάλογα με το αν μία βουβωνοκήλη προπίπτει από το έσω στόμιο του βουβωνικού πόρου ή το έδαφός του, οι βουβωνοκήλες διακρίνονται σε λοξές και ευθείες αντίστοιχα.

Ως αιτιολογικοί παράγοντες των βουβωνοκηλών, όπως και όλων των ειδών των κηλών, αναφέρονται η άρση βάρους, η χρόνια δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος και επίμονος βήχας, καταστάσεις, δηλαδή, που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση.

Η βουβωνοκήλη παρουσιάζεται ως ένα εξόγκωμα στην κατώτερη περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος και έτσι γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή. Εάν το περιεχόμενο της βουβωνοκήλης ανατάσσεται εντός της κοιλίας αυτόματα ή από τον ασθενή ή το γιατρό, η κήλη ονομάζεται ανατασσόμενη και το χειρουργείο για την αποκατάστασή της μπορεί να γίνει προγραμματισμένα. Αν όμως δεν ανατάσσεται η κήλη είναι μη ανατασσόμενη και κάποιες φορές το περιεχόμενο μιας μη ανατασσόμενης κήλης μπορεί να ισχαιμήσει, δηλαδή να διαταραχθεί η αιμάτωσή του και να νεκρωθεί, οπότε η κήλη είναι περιεσφιγμένη και το χειρουργείο πρέπει να γίνει επειγόντως. Σημεία μιας περιεσφιγμένης κήλης ειναι πόνος σημαντικός στο σημείο, ερυθρότητα, σημεία φλεγμονής ή ακόμα και εντερικής απόφραξης, όπως εμετοί και αναστολή αερίων και κοπράνων. Επίσης μία βουβωνοκήλη, συνήθως λοξή, μπορεί να κατέλθει προς το όσχεο(το σάκο που περιέχει τους όρχεις), οπότε μιλάμε για οσχεοβουβωνοκήλη.

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης συνήθως τίθεται μόνο από την κλινική εξέταση από το χειρουργό χωρίς να απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις που υπάρχει διαγνωστικό θέμα, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει έναν υπέρηχο της περιοχής ώστε να σιγουρευτεί για την ύπαρξη ή όχι της βουβωνοκήλης.

Η θεραπεία της βουβωνοκήλης είναι αποκλειστικά χειρουργική. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές ανοιχτής ή λαπαροσκοπικής χειρουργικής (ΤΑΡΡ-ΤΕΡ), και οι περισσότερες έχουν ως σκοπό την ανάταξη της κήλης, την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος και την τοποθέτηση ενός πλέγματος, το οποίο με την ίνωση που θα προκαλέσει θα εμποδίσει την υποτροπή της κήλης. Η νοσηλεία είναι της τάξεως της 1 ημέρας ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής μπορεί να λάβει εξιτήριο και την ίδια μέρα. Γίνεται με γενική αναισθησία, ραχιαία, δηλαδή αναισθησία από τη μέση και κάτω, μέθη, ακόμα και τοπική. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και μπορεί να αφορούν αιματώματα, κάκωση αγγείων ή νεύρων στην περιοχή.

myhealth.alberta.ca/Health/aftercareinformation/pages/conditions.aspx?hwid=te8190